Herkomst:
Zwavel is een natuurlijk voorkomend mineraal. Zwaveldioxide wordt gemaakt door
het verbranden van zwavel. Het is een van de oudste conserveermiddelen, al
toegepast in het oude Egypte en door de Romeinen.
Functie en eigenschappen
Zwaveldioxide is een kleurloos gas, gebruikt als conserveermiddel. Het
remt enzymatisch en microbieel bederf. Zwaveldioxide lost op in de waterfase van
een product, waarbij een zuur ontstaat. Dit zuur zorgt voor de eigenlijke
werking. Het is dus het meest effectief in zure en licht zure producten. Het is
onwerkzaam bij neutrale pH.
Het kan ook werken als oxidant en bleekmiddel. Het wordt gebruikt bij het bleken van meel, maar het kan ook (natuurlijke) kleurstoffen afbreken, hetgeen de toepassingsmogelijkheden beperkt.
Tenslotte kan het vitamine C stabiliseren en voorkomt het de verkleuring van witte wijn.
Door verhitten verdwijnt het als gas uit levensmiddelen.
Producten:
Zwaveldioxide kan worden toegepast in zeer veel (licht) zure producten
Acceptable dagelijkse inname (ADI) :
Tot 0.7 mg/kg lichaamsgewicht
Bijwerkingen :
Door de oxiderende werking kan het sommige vitamines in producten
afbreken. In de lever wordt het omgezet tot sulfaat, hetgeen met de urine wordt
uitgescheiden.
Bij asthmapatienten kan het ademhalingsmoeilijkheden veroorzaken. Bij hoge concentraties (boven welke normaal voor voedsel worden toegepast) kan het maag-darmproblemen veroorzaken.
Dieetbeperkingen :
Geen. Zwaveldioxide en sulfieten kunnen gebruikt worden door alle
religies, vegetariers en veganisten.