De Japanners produceren al 700 jaar hout zonder bomen te kappen

De Japanners produceren al 700 jaar hout zonder bomen te kappen. In de 14e eeuw werd de buitengewone techniek van daisugi geboren in Japan. In feite voorspelt daisugi dat deze bomen geplant zullen worden voor toekomstige generaties en niet gekapt, maar gesnoeid zullen worden alsof het reuzenbonsaibomen zijn; door deze techniek toe te passen op cedern, is het hout dat te verkrijgen is uniform, recht en zonder knopen, praktisch perfect voor de bouw. Snoeien is een kunst die de boom laat groeien en ontkiemen terwijl hij zijn hout gebruikt, zonder hem ooit te kappen. Een buitengewone techniek.

Daisugi, de eeuwenoude bonsaitechniek die ontbossing kan voorkomen
Daisugi. Uit de naam zou je kunnen opmaken dat het uit Japan kwam. Ja, daisugi is een techniek van bonsai die meestal wordt beoefend in Kitayama, de noordelijke bergen van Kyoto. Deze techniek is niet alleen zo bijzonder omdat het een eeuwenoude techniek is, maar ook omdat hij zo zeldzaam is.
Daisugi produceert speciaal recht hout dat met geen enkele andere techniek kan worden gemaakt. De techniek stamt uit de 14e eeuw toen samoerai nog bestond. In feite is de techniek ontdekt omwille van die samoerais.
We gaan het hier niet hebben over het maken van zo'n speciale bonsai, maar we gaan het hebben over de specifieke techniek en hoe we er in de toekomst van kunnen profiteren. Deze techniek kan misschien zelfs de wereld redden van de ondergang.
Hoe kan deze eeuwenoude bonsaitechniek de wereld redden? Hier in dit artikel gaan we het hebben over daisugi en hoe het de wereld kan redden.

Voordat we het over daisugi hebben, moeten we het eerst over de originele boom hebben. Sugi betekent ceder in het Japans, en zoals we allemaal weten produceren cederbomen bijzonder lang en recht hout. Cederbomen die in Kitayama worden gekweekt, zijn echter op andere plaatsen anders.

In Kitayama worden de bomen zo gecultiveerd dat ze heel lang, recht maar dun blijven. Mensen in het gebied noemen het hout dat wordt geproduceerd door de lange, hoge en dunne sugibomen 'Kitayama Maruta'-stammen. Traditioneel worden de boomstammen gebruikt voor de hoofdpilaar van de Tokonoma-nis.

Tokonoma-alkoof is een kleine ruimte in Japanse traditionele huizen die speciaal wordt gebruikt om esthetische dingen weer te geven. De tentoongestelde dingen kunnen variëren van seizoensrollen, bloemstukken of ook wel ikebana genoemd, en andere kunstvoorwerpen.
Het rechte en dunne kenmerk van Kitayama Maruta heeft de voorkeur omdat het past bij het ontwerp van de Tokonoma-nis. Het belemmert het zicht van gasten niet op wat er wordt uitgestald, maar het is sterk genoeg om de hoofdpilaar van de alkoof te zijn.
Kitayama Maruta zelf is het enige hout dat voldoet aan de specifieke eisen van theemeester Sen-no-rikyu, van wie wordt aangenomen dat hij de Cha-no-yu of theedrinkcultuur in Japan heeft geperfectioneerd. Daarom worden Kitayama-ceders zeer gewaardeerd in het land.

Geavanceerde bosbouw

Timmerhout kappen (Kyoto Arikata)

De praktijk van bosbouw in Kitayama is uniek duurzaam. Aangezien de cederbomen moeten worden geoogst door de bomen volledig om te hakken, hebben de bosbouwers de vervanging voor die gekapte bomen voorbereid lang voordat ze de oude bomen oogsten.

Traditioneel moeten de bosbouwers twee generaties wachten voordat ze kunnen genieten van de bomen die ze hebben geplant. Meestal is het een plant met meerdere generaties die de boswachters oogsten wat hun grootvaders hebben geplant en planten voor hun kleinkinderen.
Om het eenvoudiger te maken, volgt hier de uitleg: de grootvader van boswachter A plantte ceders om te oogsten door de generatie van boswachter A. De vader van boswachter A doet niets aan de bomen omdat hij nog een slot heeft laten planten door zijn eigen grootvader.

Later, als ze van plan zijn hun bomen te oogsten, planten ze allebei nieuwe zaailingen voor de generatie van hun kleinkinderen. De vader plant voor de kinderen van boswachter A, terwijl boswachter A plant voor zijn kleinkinderen. Een dergelijk proces vindt nog steeds plaats sinds de 14e eeuw

Het laat zien hoe geavanceerd de bosbouw van Kitayama-mensen is. Ze hebben het aandeel bomen van hun kleinkinderen voorbereid voordat ze zelfs maar hun eigen aandeel hebben gekapt. Dergelijke praktijken voorkomen ontbossing in Kitayama en houden de natuur gezond.

De speciale Daisugi

Naarmate we verder op dit onderwerp ingaan, is dit het gedeelte waar we het moeten hebben over de meer geavanceerde bosbouw die Kitayama-mensen gebruiken om hun bossen weelderig en sereen te houden. Deze techniek heet daisugi, afgeleid van het woord 'dai' wat tafel betekent.

Letterlijk betekent daisugi 'tafelceder', omdat deze eeuwenoude bonsaitechniek ervoor zorgt dat de boom eruitziet alsof we iets op een tafel van cederboom zetten. Inderdaad, de 'tafel' is de cederboom, maar wat erop staat is ook cederboom. Hoe kan dat In daisugi wordt de cederboom zwaar gesnoeid op een speciale manier dat het een gigantische bonsai vormt die scheuten van rechte cedertakken produceert die naar boven groeien. Voor gewone mensen zal het resultaat lijken alsof we cederbomen op een kleinere cederboom laten groeien.
Met deze techniek kunnen de takken elke 20 jaar worden geoogst, korter dan normale sugi-planten. Wat het ongelooflijk maakt, is dat één basis-daisugi tot wel honderd scheuten tegelijk kan laten groeien, wat betekent dat we meer Kitayama Maruta uit slechts één daisugi kunnen halen.
Ook al is de door daisugi geproduceerde Kitayama Maruta meestal kleiner, toch heeft hij andere kenmerken dan normale sugibomen. Het hout is 140% flexibeler dan normale Kitayama Maruta, terwijl het twee keer zo sterk en dicht is.

Daisugi-timmerhout

Kitayama sugi handgesneden eetstokjes (Open Kyoto)

Zoals hierboven vermeld, is deze techniek ontstaan in de 14e eeuw, waar nobele samoerais nog steeds bestaan. In die tijd was er zo'n grote vraag naar Kitayama Maruta voor de behuizingen van de samoerai. Het aantal cederbomen was echter beperkt, dus zochten de boswachters naar een manier om meer hout te krijgen zonder zoveel bomen te kappen.

Het antwoord was om hout te krijgen van de daisugi-methode. Met sterker en dichter hout, maar toch flexibeler om te vormen, was daisugi-timmerhout absoluut de perfecte keuze om de huizen van de nobele samoerai te bouwen. Het resulteerde in esthetische maar tyfoonbestendige huizen om de adel en kracht van de samoerai te tonen.

In de moderne tijd kan een dergelijke techniek naast esthetische resultaten voor veel meer praktijken worden gebruikt. We weten allemaal dat er zoveel dingen zijn gemaakt van hout, zoals eetstokjes, kookgerei, ornamenten, enz.

Met daisugi kunnen we genoeg hout krijgen om al die dingen te produceren zonder bomen te hoeven kappen. We kunnen zo nu en dan voortdurend hout halen uit de takken van die gigantische bonsais. En hoewel Kitayama Foresters zich alleen richt op het kweken van cederbomen, is het voor ons mogelijk om de techniek met andere planten te gebruiken.Deze oude methode heeft bewezen dat het genoeg hout kon opleveren om destijds nobele samoeraishuizen te bouwen. Waarom kunnen we het ook niet gebruiken om ons in de toekomst van voldoende hout te voorzien voor al onze behoeften?

Bron: https://earthbuddies.net/daisugi/