Normaal gesproken kan een verdrag alleen gewijzigd worden door de partijen die het verdrag gesloten hebben. Dit verdrag bevat een opmerkelijke uitzondering. In artikel 10.1 verkrijgt het ESM toestemming om zelf het maatschappelijk kapitaal (bij de start 700 mld.) te wijzigen. De verdragsluitende partijen hoeven dus niet bij elkaar te komen om het verdrag op dit punt te wijzigen. In tegenstelling tot wat ze bij de PvdA beweren is er geen wijzigingsverdrag nodig. En omdat er geen wijzigingsverdrag nodig is, zal zo’n verdrag ook niet ter goedkeuring aan de Tweede Kamer worden voorgelegd. In dat geval zou het Parlement een kapitaalverhoging kunnen tegenhouden.
Dus in tegenstelling met wat de politieke partijen en de pers beweren, is de Nederlandse verplichting niet beperkt tot 40 miljard euro’s, maar is deze zonder limiet. Volgens de regels van het verdrag kan het ESM helemaal zelf beslissen hoeveel belastinggeld in hun kas gestort moet worden. En omdat het ESM permanent is, kan dat flink uit de klauwen lopen, temeer daar het ESM niets in huis heeft om de oorzaken van de crisis weg te nemen. Het ESM wordt slechts een nieuwe deelnemer in de crisis, die de schuldenberg verhoogt.Hoewel critici hier al bijna een jaar lang aandacht voor vragen, wordt er nu door regeringen en Parlementen gehandeld alsof artikel 10.1 er niet in staat, of door valselijk te beweren dat landen toch een vetorecht hebben. Om het volk te misleiden wordt er over het ESM gepraat, alsof het bemand wordt door de regeringen en de Parlementen. Er is slechts één lid van de regering die vanaf de invoering van het ESM een dubbele pet krijgt en dat is de Minister van Financiën. En die ministers zitten daar niet omdat ze zoveel verstand zouden hebben van financiën, maar omdat ze de sleutels van de 17 schatkisten hebben en weten hoeveel er in zit.