De poppenkast

Tijdens de debatten in het Parlement, deden sommige Kamerleden alsof ze de opmerkingen van kritische burgers ter harte wilden nemen en dienden moties in. Twee Kamerleden verzochten de regering, om wettelijk vast te leggen op welke manier het Parlement vooraf zou worden geïnformeerd over steunoperaties door het noodfonds. De motie slaat natuurlijk nergens op, want het Parlement heeft geen enkele zeggenschap over een internationaal bestuursorgaan. Binnen het ESM geldt beroepsgeheim.De verdragsregels van het ESM staan boven nationale wetten en regels. En mochten de indieners van de motie redeneren, dat zij desondanks van de gouverneur informatie kunnen eisen, dan voegt wettelijke vastlegging daar niets aan toe. Nationale wetgeving kan de werking van een internationaal verdrag op geen enkele manier wijzigen of inperken. (En als in de praktijk de gouverneurs toch uit de school klappen, zoals Minister de Jager aan het Parlement beloofde, dan is dat niet omdat ze daar volgens het verdrag toe verplicht zouden zijn.)

Vijf anderen verzochten de regering te beloven, dat ze vooraf alle voorgenomen besluiten met betrekking tot kapitaalstortingen of kapitaalverhogingen aan de Tweede Kamer voor zou leggen. Want, zo stelden zij “dat bij het verhogen van het maatschappelijk kapitaal van het ESM de totale garanties en verplichtingen van Nederland aan het ESM stijgen en zodoende op directe wijze raken aan het budgetrecht van de Tweede Kamer; “ en “dat het opvragen van het Nederlandse niet-gestorte kapitaal, door enig orgaan van het ESM, eveneens op directe wijze raakt aan het budgetrecht van de Tweede Kamer door de overdracht van middelen aan het ESM”.    Dachten ze nu werkelijk, dat het ESM de nationale Parlementen als pottenkijkers toe zou laten?